| متن شعر: |
یک اتفاق بود
روزی که آمدی و رهگذرانه درگاه را از غربت رهاندی
روزی که آمدی و پنجره را در قفس
اشک را در عطش
و مرا در حس گنجاندی...
حالا من ، چگونه این عبور نامکرر را – در وسعت تکرار تنهاییم –
غرق کنم ؟
چگونه متن خاطره ات را – حادثه ی سوزان بودنت را –
در منظومه ی عظیم بودنم دفن کنم ؟
حالا کدام الهه ی شرق مرا نجات خواهد داد ؟
کدام ترانه ی شفاف مرا به معراج خواهد برد ؟
دگر کدام طراوت ، اکسیر اعتماد را در رگهایم خواهد دواند ؟
ای اتفاق سبز ، ای رهسپار اوج
در این دیار بی خروش مانده در قفس بیا دوباره که تنها دریچه ی ماندن گریز شد
ای اشتیاق گمشده ، ای منجی حضور
در التهاب وحشت شب های بی نفس بیا دوباره که « صبر ستاره » لبریز شد !
فروردین83 |
| شاعر: |
کیانا وحدتی |