| متن شعر: |
شاید ، روزی اگر می آمدی ...
لبخند
- آن زمزمه ی فراموش شده ی کمرنگ –
تصنیف بی آوازه ی آن شوق رفته را آواز می نمود !
شاید ؛
روزی اگر می آمدی جوانه های رحیل
- آن بوسه گاه امید –
در چنگ این بیگانه خاک غریب ، لب بر نوید شکفتن و رفتن باز می نمود .
امّا ،دریغ دگر امروز
لبخند مرده است !
آواز شوق در این سکوت بغض آلود
دیگر برای همیشه از یاد رفته است
دیگر کدام ترانه ، با کدام نوای امید ؟
وقتی که ساز بینوای دل من شکسته است !
آری دریغ ، دگر امروز
جوانه بر نونهالان فسرده است
دیگر کدام آب و آفتاب و خاک
وقتی که در بستر غربت
- به جای زمستان – خورشید من بار رحیل بسته است.
اکنون ولی بیا !
هر چند ، دیگر برای خندیدن مجال نیست
امّا بیا و بغض مرا بشکن !
هر چند ، دیگر ، برای شکفتن ، بهار نیست
امّا ...
طوفان شو و خشکیده شاخ و برگ خزان زده ام بشکن !
اسفند 83
Mehdi سه شنبه, 1391/04/27 14:33:36
http://www.4shared.com/mp3/iIOMXXGe/Digar_Majal_Nist.html
دکلمه ی شعر با صدای مهدی |
| شاعر: |
کیانا وحدتی |