متن شعر: |
بگذار دلشوره آرامت کند ! انتظار تنها گواه رسیدن به غریبه هاست ، یکتا ناجی تو از تردید ... پس تا وقتی که منتظری ایمان داشته باش که خواهی رسید. و رسیدن ، یعنی رها شدن ... یعنی گریز لحظه ها ... یعنی مرگ ! مرگ یعنی اولین میلاد ... میلاد عاشقانه زیستن ، بودن و ماندن. – بی هیچ هراس – ماندن روی زمین بدون آرزوی پرواز ... مرگ یعنی تولد بوی خاک ! یعنی به زمینی بودن بالیدن و شاید آن روز تمام پرنده های عاشق به موریانه ها حسرت بخورند و ابرها فاصله را فریاد کنند . باورت می شود که خورشید از داغ دوری خاک می سوزد ؟ بهمن 83 (17 سالگی)
|
شاعر: |
کیانا وحدتی |