تصویر |
| شرح: |
نورعلی خان برومند از استادان موسیقی ایرانی و نوازندهٔ تار، سه‌تار، سنتور، تنبک و کارشناس آواز بود.
آموزش تار را از ۱۳ سالگی نزد درویش خان آغاز کرد. سپس در سن ۱۸ سالگی برای تحصیل به برلین رفت. در آنجا به موسیقی غربی هم علاقمند شد و پیانو آموخت. پس از بازگشت به ایران در ۲۲ سالگی، آموختن نت‌نویسی و ردیف را نزد موسی معروفی ادامه داد. پس از یک سال، دوباره به آلمان رفت و به تحصیل در رشتهٔ پزشکی پرداخت. پس از ۶ سال، به ناراحتی چشم مبتلا شد و برای درمان به سوییس رفت و سپس به ایران بازگشت.وی از آن زمان تا آخر عمر نابینا شد.
نور علی خان برومند اولین استاد گروه موسیقی دانشگاه تهرا ن بود و ردیف آقا میرزا عبداله را در رشته مو سیقی ایرانی دانشگاه تعلیم داد.اهمیت کارش در این بود که علاوه بر اطلاع کامل از ردیف ،همه ی سازهای اساسی ایرانی را در حد کامل می نواخت .وی در نواختن سنتور و سه تار و ضرب استاد بود و با نواختن ویو لون و کمانچه نیز آشنایی داشت.در مدت شش سالی که از تا سیس رشته ی موسیقی دانشگاه می گذشت برومند توانسته بود عده یی از جوانان با استعداد را به ردیف موسیقی ایرانی آشنا سازد. چنان که هم اکنون در بین جوانانی که تا چندی پیش نه تنها متوجه اهمیت ردیف موسیقی اصیل وسنتی نبودند بلکه به اقتضای روح غربزدگی ، با آن دشمنی هم می کردند:عده ی زیادی از آنها با ردیفهای موسیقی سنتی ایران آشنا گردیدند و مهمتر این که بعد از پایان تحصیل در دانشگاه نیز دست از کار موسیقی نکشیدند وبا شورو شوق امید بخشی به تکمیل معلومات خود در ردیفها پرداختند و هر کدام از این شاگردان ،خود معلمانی فهیم و کوشا در رشته ی موسیقی شدند.
وی استاد بسیاری از نوازندگان و خوانندگان موسیقی ایرانی، از جمله محمدرضا شجریان، پریسا، پرویز مشکاتیان، حسین علیزاده، محمدرضا لطفی، داریوش طلایی، مجید کیانی، جلال ذوالفنون، ناصر فرهنگ‌فر و رضوی سروستانی بوده‌است.
وی در ۳۰ دی ۱۳۵۵ درگذشت و در قبرستان ظهیرالدوله دفن شد.
منبع:باریتون |