کیانا وحدتی
... کنون که می روی تمام عزم لحظه های من ، فدای عزم لحظه های تو شبانگاه بی فروغ من ،...
جزئیات بیشتر...
مادر
...
جزئیات بیشتر...
|
شاید، روزی اگر می آمدی ...
لبخند
آن زمزمه ی فراموش شده ی کمرنگ
تصنیف بی آوازه ی آن شوق رفته را آواز می نمود !
شاید ؛
روزی اگر می آمدی جوانه های رحیل
-آن بوسه گاه امید -
در چنگ این بیگانه خاک غریب ،
لب بر نوید شکفتن و رفتن باز می نمود .
« 13872 بازدید »
تصویر |
| صاحب سخن: |
کیانا وحدتی |
تهیه کننده سند: فرحناز
|