| شرح: |
سبک نثر در این دوره تا حدودی همان شیوه نثرغزنوی است در چند اثر مهم این دوره مانند:تاریخ بیهقی از ابوالفضل بیهقی ،قابوس نامه ی عنصرالمعالی کیکاووس و سیاست نامه ی خواجه نظام الملک توسی سبک و شیوه ی مستقل و تا اندازه ای متفاوت از دیگر آثار به چشم می خورد. علاوه بر ویژگی های نثر مرسل عالی که در این آثار است مختصات دیگری نیز مانند توصیف،اطناب،استشهاد وتمثیل در آن به وجود آمد. همچنین در این آثارجنبه ی ادبی وهنری برجنبه ی اطلاع رسانی غلبه دارد.نثر موزون (مسجع) نیز در همین دوره به وسیله ی خواجه عبدالله انصاری در آثاری مانند طبقات الصوفیه و منازل السالکین رواج پیدا کرد و ابوالفضل میبدی شاگرد وی نیز در تفسیرخود کشف الاسرار(520 ه.ق) از آن پیروی کرد. |