| شرح: |
مرحله تحولی که شعر و ادب عصر بیداری پشت سر گذاشت و همه ی دوره های تاریخ ادبیات فارسی تا آن روز بی سابقه بود. این مرحله مسبوق به تغییری بود که از چندی پیش در همه ی شؤون فرهنگی ،اجتماعی واقتصادی روی داده بود.
مردم به پاره ای آزادی ها دست یافته و حقوق سیاسی و اجتماعی خود را درک کرده بودند،سواد و دانش اجتماعی عمومیت یافته بود و آنها توانسته بودند شیوه ی حکومتی دلخواه خود را انتخاب کنند این اصل هم برای اکثریت مردم و هم تا حدودی برای حاکمیت سیاسی جامعه پذیرفته شده بود که مردم لازم است تا حدودی که برای حاکمیت سیاسی جامعه نیز پذیرفته شده باشد بر سرنوشت خویش مسلط شوند و بنابراین ادبیات هم مثل دیگر مظاهر اندیشه و فرهنگ به مردم روی آورد و انعکاس ارزش های اجتماعی را وجهه نظر خود قرار داد . بنابراین از شعر این دوره دیگر نه به عنوان پدیده ای تجملی و منحصر به گروه های محدود حاکم یا برگزیدگان فکری،بلکه همچون امری عمومی و متعلق به گروه های وسیع را باید سخن گفت که به جای ارتباط مستقیم یا دربار و گروه های بالای اجتماعی از طریق مطبوعات متعدد و رنگارنگ وبا محتوای سیاسی و انقلابی مورد علاقه همگان ،مخاطبان خود را در گوشه و کنار شهرستان ها حتی روستاهای کشور سراغ گرفت.
ویژگی های شعر دوره ی بیداری |