| شرح: |
مهربانا،من سرگشته ی دیوانه ببین!
دل مارا ز طرب خالی و بیگانه ببین
من ز بی مهری آفاق شدم پیر و هنوز
سردی بی کسی و غربت این خانه ببین
نفسی نیست مرا تا بکشم جور رقیب
جور عالم همه در طعنه ی همخانه ببین
بال پرواز نماند تا بکشم پر به افق
مرغک مانده ز پرواز به کاشانه ببین
قیس و لیلی ز بر عشق چو افسانه شدند
حالیا قصه ی مارا تو چو افسانه ببین
عشق نجوای غریبی ست فراسوی خیال
راز این زمزمه در صحبت جانانه ببین
ساقی پیر ز می گشت بسی مست و خراب
جام بی باده و بشکسته ی حنانه ببین |